زوج درمانی می‌تواند بهترین راه برای بهبود اوضاع و به تعبیری جان گرفتن رابطه افرادی باشد که ازدواج‌شان دچار دردسر شده است و یا دیگر هیچ امیدی به ادامه رابطه خود ندارند. همه ما می‌دانیم نگهداری و حفظ یک رابطه عاشقانه کار ساده‌ای نیست و درست مانند ماشینی که نیازمند معاینه دوره‌ای است تا به خوبی عمل کند، روابط نیز نیازمند نگهداری می‌باشند. این در حالی است که بسیاری از مشکلات به وجود آمده در روابط بین زوجین عموماً با بی‌توجهی و نادیده گرفتن بیشتر و بیشتر می‌شود. بنابراین در صورت بروز مشکل در روابط زوجین، بهتر است در اولین فرصت به مشکل رسیدگی شود. توصیه می‌کنیم تا پایان این مطلب همراه ما باشید و اطلاعات لازم را درباره زوج درمانی کسب نمایید.
زوج درمانی نوعی روان درمانی است که در آن یک درمانگر با تجربه بالینی به زوجین کمک میکند و بیشتر اوقات با استفاده از انواع مداخلات درمانی به دو شخص درگیر در یک رابطه عاشقانه کمک میکند تا بینشی در رابطه خود، حل تعارض و بهبود رضایت از روابط داشته باشند. ممکن است عمل زوج درمانی بسته به گرایش نظری درمانگر متفاوت باشد، اما در کل همه زوج‌های درمانی تمایل دارند عناصر کلی زیر را در بر گیرند:
بسیاری از درمانگران راهکارها و جلسات خود را برای برقراری ارتباط زوجین متمرکز میکنند. برای بسیاری از زوجها درمان با تمرکز عاطفی (EFT) کار میکند.
روش‌های زوج درمانی شامل موارد زیر می‌باشند:
درمان‌های روانکاوانه از ابتدای کودکی تا به الان رفتار شما را مورد بررسی قرار خواهند داد. به تعبیری به ریشه یابی عواملی در گذشته تا الان که سبب این دشواری‌های روانکاوانه در زندگی شما شده است، می‌پردازد.
در این نوع از زوج درمانی، درمانگر سعی میکند تبادلات مثبت بین روابط زوجین را افزایش و تبادلات منفی را کاهش دهد.
در زوج درمانی رفتاری یکپارچه نگر، درمانگر به برسی مواردی از قبیل بهبود تبادلات رفتاری، افزایش توانایی زوجها در مهارت‌های حل مسئله می‌پردازد.
زوج درمانگر شناختی رفتاری در زمینه ادراکات، فرضیات، اسنادها یا استانداردهای تعامل بین زوجها کمک میکند.
زوج درمانگران ساختاری، مشکلات موجود را در رابطه با ساختار قدرت در خانواده به چالش می‌کشند و فرصت‌ها و رفتارهای جایگزین را بررسی میکنند.
زوج درمانی معمولاً با برخی از سؤالات مصاحبه استاندارد در مورد تاریخچه روابط و همچنین کاوش در خانواده، مبدأ، ارزش ها و پیشینه فرهنگی هر یک از شرکا شروع می‌شود. در صورت نیاز ممکن است درمانگر جلسات اولیه را برای مداخله در بحران اختصاص دهد.
سپس زوج درمانی به شناسایی زوج کمک میکند تا موضوع را که محور درمان است تعیین و مشخص کند. همچنین درمانگر، در طی مراحل درمانی به زوجین کمک میکند تا از پویایی رابطه‌ای جهت حفظ مشکل آگاهی یابند. ضمن اینکه به هر دو طرف کمک میکند تا هر یک نقش‌های خود را در تعاملات ناکارآمد درک نمایند. این مورد به آن‌ها کمک میکند تا یکدیگر و شیوه ادراک رابطه را تغییر دهند.
همانطور که دست آوردن بینش مهم است، یکی دیگر از جنبه‌های مهم زوج درمانی، تغییر رفتارها و روش‌های تعامل با یکدیگر می‌باشد. زوج درمانگر اغلب مشاغل خانگی را به شرکا اختصاص می‌دهند تا بتوانند مهارت‌های آموخته شده در درمان را در تعامل روزانه خود به کار گیرند.
اکثر زوجها می‌توانند از بینش الگوهای رابطه‌ای برخوردار شوند و از بین درمان زوجین دور شوند، همچنین می‌توانند بیان عاطفی را افزایش داده و مهارت‌های لازم برای برقراری ارتباط و حل مسئله را با شرکای خود بطور چشمگیری توسعه دهند.
همانطور که اشاره کردیم استفاده از راه‌حل‌های روانشناسانه می‌تواند به زوجین کمک کند. بر اساس روانشناسی امروز، برای اینکه زوج‌های درمانی بتوانند درست وارد عمل شوند، هر دو فرد باید در بهبود روابط خود متعهد باشند در حالی که به درون و نقاط قوت و ضعف شخصی خود نگاه میکنند. همچنین دانستن صفات و عادات آن‌ها می تواند تأثیر مثبتی در ایجاد تغییرات شخصی و روابط داشته باشد. زوج درمانی به این معنا نیست که یک شریک زندگی بتواند عصبانیت، نارضایتی و سایر رفتارهای آسیب‌زا را نسبت به شریک زندگی خود بارگذارد. این در مورد باز کردن راه حل‌های مبتنی بر عشق، فداکاری و هر چیز دیگری است که به یک رابطه سالم منجر می‌شود.
درمانگر زوج موارد و مزایای روابط زوج را بررسی میکند و به نقاط قوت و ضعف مشترک آن‌ها و همچنین موارد فردی آن‌ها، بینش می‌بخشد. درمانگر به عنوان یک واسطه بی‌طرف عمل میکند و راهکارهای خود را به هر دو شریک توصیه میکند. ممکن است درمانگر ارتباط دو طرفه‌تری برقرار کند و راه‌های مثبتی در تعامل و تفکر ایجاد کند و روش‌های مختلفی که زوج می‌توانند ضمن انجام مراحل مشاوره، عشق و پشتیبانی خود را از یکدیگر نشان دهند، ارائه دهد.
البته ناگفته نماند که زوج درمانی ممکن است در هر شرایطی به همه کمک نکند، در حالی‌که بسیاری از مردم هنوز هم عشق خود را نسبت به درمان زوجها و روش‌های مربوط به ارتباط مجدد با شریک زندگی خود ابراز میکنند.
زوج درمانی برای هر نوع رابطه‌ای مفید است، خواه شریک زندگی مستقیم، همجنسگرا، نژاد مختلط، جوان، پیر، دوست و یا متاهل باشند. زوج درمانی می‌تواند یک مشکل فعلی را برطرف کند، از تشدید مشکلات جلوگیری کند یا به سادگی یک “معاینه” را برای یک زوج خوشبخت فراهم کند که یک دوره انتقال یا افزایش استرس را تجربه میکند. زمینه‌های عمده نگرانی که در زوج‌های درمانی مورد توجه قرار می‌گیرد شامل مواردی در رابطه با پول، فرزندپروری، جنسیت، خیانت، قانون، مسائل مزمن بهداشت، ناباروری، قمار، استفاده از مواد، فاصله عاطفی و درگیری مکرر می‌باشد.
چه زمانی به زوج درمانی نیاز داریم؟ تصمیم گیری برای مراجعه به مشاوره ازدواج می‌تواند کمی سخت باشد. چنانچه یک رابطه مشکل‌دار دارید، اقدام به جستجو برای زوج درمانگر کرده‌اید می‌تواند امیدوارکننده باشد. گاهی اوقات برداشتن اولین قدم برای پذیرش مشکلات رابطه، بهترین کمک به یک رابطه است. بسیاری از افراد این تجربه را بصیرت‌بخش و توانمند می‌دانند.
تصورات غلط در مورد تعریف زوج درمانی و هدف آن نیز می‌تواند مانع از این شود که زوجها در اولین فرصت به کمک مراجعه کنند. ممکن است برخی فکر کنند که زوج درمانی تنها برای موارد بسیار جدی که بر یک رابطه تأثیر می‌گذارند، از جمله خیانت یا اعتیاد است. به علاوه دیگران ممکن است قبل از تصمیم‌گیری برای پایان دادن به این رابطه، آن را به عنوان آخرین راهکار تلقی کنند.
بسیاری از افراد نیز هستند که از مزایای زوج درمانی در معاشرت طیف گسترده‌ای از مسائل ارتباطی آگاهی ندارند. آن‌ها نمی‌دانند که زوج درمانی در بهبود رضایت از روابط کلی که بر سلامت روان فرد تأثیر می‌گذارد، چقدر می‌تواند مؤثر باشد.
