سندرم داون وضعیتی است که در آن کودک با یک نسخه اضافی از کروموزوم 21 خود متولد می شود که نام دوم آن تریزومی 21 است. به عبارت دیگر تریزومی 21 و درمان سندرم داون به همین اختلال اشاره دارند.
ژن ها، کلید ظاهر و عملکرد بدن شما را در دست دارند. آنها مسئول همه چیز هستند، از رنگ موهای شما تا نحوه هضم غذا. کودکان مبتلا به سندرم داون که با یک کروموزوم اضافی متولد می شوند. کروموزوم‌ها دسته‌ای از ژن‌ها هستند و بدن شما فقط به حفظ تعداد صحیح بستگی دارد. با سندرم داون، این کروموزوم اضافی منجر به مشکلات زیادی می شود که شما را از نظر روحی و جسمی تحت تاثیر قرار می دهد.
سندرم داون درمان ندارد اما راه های دیگری نیز وجود دارد که از طریق آن می توان به کودکان مبتلا به سندرم داون کمک کرد. اگرچه هیچ درمان دارویی وجود ندارد، اما برخی از درمان‌ها و تمرین‌های بدنی می‌توانند به کودکان در تسهیل زندگی کمک کنند. نوع و مدت درمان اعمال شده برای کودک به میزان سندرم بستگی دارد. از آنجایی که هر کودک از نظر شدت علائم متفاوت است، تکنیک های مورد استفاده برای درمان در هر کودک نیز متفاوت است.
اکثر کودکان مبتلا به سندروم داون دچار هیپوتونی (تون عضلانی کم) هستند که ممکن است رشد فیزیکی آنها را کند کند و اگر درمان سندرم داون انجام نشود، در مراحل بعدی زندگی مشکلاتی مانند وضعیت بد بدن را ایجاد می کند. درمان می تواند به آنها کمک کند تا تون و قدرت ماهیچه ها را توسعه دهند و همچنین به آنها یاد می دهد که چگونه بدن خود را به روشی مناسب حرکت دهند که به آنها در عملکرد روزانه کمک می کند.
سندرم داون می تواند اثرات زیادی داشته باشد. برای هر فردی شدت بیماری متفاوت است و نیاز به نوع متفاوتی از درمان سندرم داون دارد. برخی ازمبتلایان تا حدی رشد خواهند کرد که بتوانند کاملاً مستقل زندگی کنند. در حالی که برخی دیگر برای مراقبت از خود به کمک بیشتری نیاز دارند. افراد مبتلا به علائم سندرم داون دارای برخی ویژگی های فیزیکی مشترک هستند. به عنوان مثال، آنها اغلب دارای بینی صاف و گوش های کوچک هستند. توانایی های ذهنی آنها متفاوت است، اما بیشتر آنها مسائل کوچک را با تفکر، منطق و درک حل می کنند. آنها مهارت‌های جدید را یاد می‌گیرند و از آنها استفاده کامل می‌کنند. اما رسیدن به اهداف مهم مانند راه رفتن، صحبت کردن و توسعه مهارت‌های اجتماعی ممکن است زمان بیشتری را ببرد.
در تمام موارد تولید مثل، هر دو والدین ژن خود را به فرزندان خود منتقل می کنند. این ژن ها در کروموزوم ها گرفته می شوند. هنگامی که سلول های کودک رشد می کنند، هر سلول 23 جفت کروموزوم برای مجموع 46 سلول دریافت می کند. نیمی از کروموزوم ها از مادر و نیمی از کروموزوم ها از پدر هستند.
در کودکان مبتلا به سندرم داون، یکی از کروموزوم ها کاملاً متفاوت نیست. کودک با سه نسخه یا یک نسخه جزئی اضافی از کروموزوم 21 به جای دو به پایان می رسد. این کروموزوم اضافی مشکلاتی را در مغز و رشد فیزیکی ایجاد می کند. کودکان در اسرع وقت به درمان مناسب سندرم داون نیاز دارند.
همچنین عوامل خطر خاصی در ارتباط با سندرم داون وجود دارد که در آن برخی از والدین ممکن است شانس بیشتری برای داشتن فرزند مبتلا به سندرم داون داشته باشند. به عنوان مثال، زنی که در سنین بالاتر خود بچه دار می شود، شانس بیشتری برای بچه دار شدن با سندرم داون دارد، زیرا تخمک های بزرگتر خطر تقسیم نادرست کروموزوم را دارند. در موارد نادر، هر یک از والدین نیز می توانند انتقال ژنتیکی سندرم داون را به فرزندان خود منتقل کنند. والدینی که یک فرزند مبتلا به سندرم داون دارند یا آنهایی که خود جابجایی دارند در معرض خطر بیشتری برای داشتن فرزند دیگری با سندرم داون هستند.
تریزومی 21 به این معنی است که هر سلول یک نسخه اضافی از کروموزوم 21 دارد. این شایع ترین شکل سندرم داون است.
زمانی که کودکی با تعدادی کروموزوم اضافی به دنیا می آید، اتفاق می افتد. اما همه آنها در سلول نیستند. افراد مبتلا به سندرم موزاییک داون علائم کمتری نسبت به تریزومی 21 دارند.
در این نوع از سندرم داون، کودکان فقط یک قسمت اضافی از کروموزوم 21 دارند. در کل 46 کروموزوم وجود دارد. با این حال، یکی از آنها یک قطعه اضافی از کروموزوم 21 متصل است.
در بدو تولد، کودکان مبتلا معمولاً دارای علائم خاصی هستند که می‌توان آنها را با موارد زیر تشخیص داد:
صورت صاف
سر و گوش کوچک
گردن کوتاه
لکنت زبان
چشم هایی که به سمت بالا خم می شوند
گوش هایی با شکل عجیب
تون عضلانی بد
نوزاد مبتلا به سندرم داون می تواند با اندازه متوسط متولد شود، اما کندتر از کودک عادی رشد می کند. اگر هر یک از این علائم و نشانه های سندرم داون در کودک شما وجود داشته باشد، کودک شما نیاز به درمان مناسب دارد.
کودکان مبتلا، معمولاً درجاتی از ناتوانی های رشدی دارند، اما اغلب خفیف تا متوسط است. تاخیر در رشد ذهنی و اجتماعی می تواند به این معنی باشد که کودک ممکن است موارد زیر را داشته باشد:
رفتار تکانشی
تصمیم بد
توانایی یادگیری آهسته
فراموش نکنید که افراد مبتلا به سندرم داون مستعد ابتلا به عفونت هستند.
این امکان برای پزشکان وجود دارد که نوزادان تازه متولد شده یا حتی متولد نشده را از نظر احتمال ابتلا بررسی کنند. در نوزادان تازه متولد شده بر اساس ظاهر آنها می توان سندرم داون را تشخیص داد که سپس با آزمایش خون به نام آزمایش کاریوتایپ تایید می شود. آزمایش تمام کروموزوم ها را ردیف می کند و کروموزوم 21 اضافی را در صورت وجود نشان می دهد. در نوزادان متولد نشده، آزمایشات معمولی که در دوران بارداری روی مادر انجام می شود می تواند علائم سندرم داون را در کودک بررسی کند. در صورت تایید، آزمایش‌های تهاجمی بیشتری برای تایید می‌توان انجام داد.
مشکلات کلی سلامتی وجود دارد که می تواند بر هر سیستم اندامی یا عملکرد فیزیکی تأثیر بگذارد. تقریبا نیمی از کودکان مبتلا، دارای نقایص مادرزادی قلبی هستند. این می تواند یک خطر بزرگ برای موارد زیر باشد:
تنفس – مشکلات سیستم
مشکلات شنوایی
بیماری آلزایمر
لوسمی دوران کودکی
صرع
وضعیت تیروئید
هیپوتونیا (تون عضلانی ضعیف)
اختلالات خونی
نقایص قلبی
مشکلات بینایی
اختلال در خواب
صرع
زوال عقل
اختلال ایمنی
جدا از نگرانی های عمده، کودکان مبتلا نیز در برابر سرماخوردگی و عفونت آسیب پذیر هستند. این کودکان نیاز به حمایت و مراقبت بیشتری دارند و نه تنها از جانب اعضای خانواده و دوستان خود، بلکه از نظر متخصصا، مراقبت های بهداشتی نیز نیاز دارند. با شبکه ای قوی از حمایت هر دو، چالش هایی که این کودکان با آن روبرو هستند را می توان تا حد زیادی کاهش داد.
همانطور که می توان حدس زد، شروع درمان در سنین پایین یا در اسرع وقت می تواند بهترین نتایج را به همراه داشته باشد. کودکان کوچکی که هنوز در حال رشد مهارت‌های گفتاری و حرکتی هستند، می‌توان برای آنها روش‌های درمانی برای کنترل رفتارشان ارائه کرد تا تبدیل به عادت شوند. درمان می‌تواند بلافاصله پس از تولد کودک شروع شود و قبل از رسیدن به سن مدرسه، می‌توان شاهد بهبودی عمده در این کودکان بود. تحقیقات زیادی انجام شده است که نشان می دهد مداخله زود هنگام مزایای بیشتری را برای کودکان مبتلا نشان می دهد.
سندرم داون یک بیماری ژنتیکی است که منجر به برخی از سطوح ناتوانی یادگیری و تاخیر در رشد می شود. اگرچه این وضعیت بین افراد بسیار متفاوت است. درک این نکته مهم است که کودکی که با سندرم داون متولد می شود ممکن است هنوز بسیاری از مهارت های شناختی و اجتماعی را که اکثر افراد دیگر توسعه می دهند به دست آورد، آنها به سادگی زمان بیشتری را برای رشد طبیعی خود صرف می کنند. سطح مشکلات یادگیری آنها می تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد و برخی ممکن است از نقایص عصبی اضافی مانند علائم ADHD و ASD رنج ببرند. به دلیل این تفاوت ها، پشتیبانی مفید، راهنمایی و گزینه های درمانی در هر مورد متفاوت است. یکی از گزینه هایی که برای سندرم داون موثر است نوروفیدبک است. اغلب افراد مبتلا نیز از علائم بیماری‌هایی رنج می‌برند که مربوط به بی‌نظمی مغز است، که نوروفیدبک می‌تواند با استفاده از توانایی خود تنظیمی مغز برای آموزش عملکرد بهتر و کاهش علائم به کاهش آن کمک کند. این علائم عبارتند از:
بیش فعالی
اختلال طیف اوتیسم
مشکلات خواب
مشکلات حافظه
مشکلات رفتاری
رشد آهسته زبان و گفتار
مطالعه‌ای در سال 2007 نشان داد که چگونه تعدادی از کودکان مبتلا به سندرم داون پیشرفت‌های قابل‌توجهی در تمام زمینه‌های اندازه‌گیری شده پس از 60 جلسه نوروفیدبک نشان دادند. یعنی ارتباطات کلامی، ارتباطات غیرکلامی، حافظه کوتاه‌مدت و بلندمدت، رفتار و تعادل فیزیکی.
نوروفیدبک با ارائه بازخورد با کیفیت بالا به طور مستقیم به مغز، عمل می کند تا مغز از مکانیسم خود تنظیمی خود برای یادگیری نحوه عملکرد بهتر استفاده کند. برای توضیح دقیق نحوه عملکرد نوروفیدبک کلیک کنید.
اگر می‌خواهید ببینید آیا همانطور که تحقیقات نشان داده است می‌توان به فرزند مبتلا به سندروم داون در نوروفیدبک کمک کرد، لطفاً امروز با ما تماس بگیرید. مشاوران ما در کلینیک نیاوران آماده پاسخ به سوالات شما هستند.
