مقدمه:
اختلال کمبود توجه از جمله اختلالاتی است که در کودکان نیز به چشم می خورد. در افراد مبتلا به اختلال بیش فعالی یا کمبود توجه، بخشی از مغز که مربوط به شخصیت، رفتار و یادگیری می باشد یعنی لوب پیشانی، الگوهای رفتاری خاصی را از خود نشان می دهد. اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی روی سطح توجه، یادگیری، کنترل تکانه ها و فعالیت فرد اثر می گذارد و می تواند چالش هایی را برای زندگی روزمره فرد ایجاد کند. دارو درمانی، روان درمانی و روش های دیگر روی فرد موثر نیست و حتی مصرف برخی دارو ها می تواند اثرات مخربی را روی فرد به جای بگذارد. اما روش نوروفیدبک روشی است که بدون استفاده از دارو و با روشی غیر تهاجمی مغز را آموزش و تمرین می دهد و به این ترتیب می تواند باعث بهبود عملکرد مغز شود.
اما تغییر عملکرد مغز به چه چیزی منجر می شود؟ در حقیقت عملکرد مغز و رفتار شخص با هم در ارتباط هستند و جا از یکدیگر نیستند، بنابراین با تغییر عملکرد مغز، رفتار هم تغییر می کند و در مقابل با تغییر رفتار، عملکرد مغز هم تغییر پیدا خواهد کرد. پس این روش به عنوان روشی بی خطر برای درمان کمبود توجه یا بیش فعالی به خصوص در کودکان موثر می باشد. در ادامه با توضیحات بیشتر در این مورد همراه باشید.
بر اساس مطالعه ای که در سال 2009 صورت گرفت؛ میزان اثر گذاری روش نوروفیدبک در درمان کمبود توجه از دو جهت بررسی شده بود:
در حقیقت، مغز دارای پنج نوع موج می باشد که عبارتند از: آلفا، بتا، گاما، تتا و دلتا که با استفاده از EEG قابل اندازه گیری است. افرادی که مبتلا به اختلال کمبود توجه هستند، نسبت به افراد سالم، امواج تتا را بیشتر و امواج بتا را کمتر دریافت می کند.
نوروفیدبک به کودک دارای اختلال بیش فعالی این امکان را می دهد تا یاد بگیرد که فعالیت مغز خود را تحت کنترل خود داشته باشد. بنابراین می تواند تمرکز بیشتری روی حل تمرین و تکالیف مدرسه، کار و فعالیت های خود داشته باشد.
در افراد سالم، وقتی روی کاری تمرکز می توانید، سرعت و کیفیت انجام آن کار افزایش پیدا می کند. از طرفی افزایش تمرکز کارآیی مغز را هم زیاد می کند. اما متاسفانه کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه، این تمرکز کافی را روی اعمال و رفتار و حرکات خود ندارند. در این صورت مغز فرد از کارایی کمتری نسبت به افراد سالم برخوردار است. کارها را با سرعت بسیار پایین تری و اکثر اوقات به روشی غلط انجام می دهد.
در حالی روش نوروفیدبک به مغز کودک آموزش بدهد تا بتواند تمرکز بیشتری روی امور داشته باشد.
سنسور هایی که در روش نوروفیدبک وجود دارد به کودک این امکان را می دهد تا از این سنسور های زیستی به عنوان راهنما استفاده می کند. هنگامی که روی بعضی کار ها تمرکز می کند بتواند مغز خود را فعال نگه دارد.
هر جلسه نوروفیدبک تقریبا یک ساعت طول می کشد.بخش بیشتری از این زمان به تمرین نوروفیدبک و باقی جلسه به تمرینات دیگر اختصاص پیدا می کند.
جلسات معمولا به صورت سه روز در هر هفته، و هر جلسه 60 دقیقه طول می کشد. این مدت زمان به میزان و شدت بیماری بستگی دارد.
البته برای دریافت پاسخ مطلوب از این روش بایستی جلسات را به صورت منظم دنبال کنید.
از طرفی همکاری با تیم درمان و توجه به نکات لازم برای خانوادها ضروری می باشد.
پزشک یا نوروتراپیست، سنسور هایی را سر کودک متصل می کند. سپس به واسطه این سنسور ها، امواج مغزی روی صفحه مانیتور نمایش داده می شود. سپس کودک با دستور پزشک موظف است روی یک سری از این ها تمرکز کند.
یکی از متداول ترین سوالاتی که در این زمینه پرسیده می شود، این است که عوارض این روش چیست؟
روش نوروفیدبک در مقابل فواید ارزشمندی که دارد از عوارض بسیار کم و نادری برخوردار می باشد. از جمله عوارضی که ممکن است ایجاد کند:
خستگی ذهنی، احساس گیجی، حالت تهوع و حساسیت به نور می باشد. البته این عارضه در افرادی بروز می کند که دارای سابقه ضربه به سر (به واسطه تصادف و..) می باشند.
روش نوروفیدبک بدون استفاده از دارو، تنها با نمایش یک بازی ویدیویی به فرد روی مانیتور، مغز را وادار میکند تا روی حرکات تمرکز کرده و در نهایت اطلاعات را تجزیه و تحلیل کند.
روش نوروفیدبک یکی از روش های نوین درمان و بهبود مشکلات و اختلالات روحی روانی از جمله اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی به ویژه در کودکان میباشد. این روش غیرتهاجمی به فرد این امکان را میدهد تا توانایی تنظیم و کنترل امواج مغزی را داشته باشد که این در نهایت موجب میشود تا کودک روی عملکرد مغز خود تسلط پیدا کند.
امیدواریم این مقاله برای شما مفید بوده باشد و پاسخ سوالات خود را دریافت کرده باشید. کارشناسان ما آماده ارائه مشاوره به شما هستند.
با آرزوی تندرستی.
